Thank you! Your submission has been received!
Something went wrong
Stel: daags nadat je een nagelnieuw bedrijfspand koopt, gaat je oude magazijn -inclusief inboedel- in vlammen op. Je hebt niets meer, de verzekering wil niet tussenkomen en de hypotheek hangt als een molensteen om je nek. Zou jij doorzetten? En, oh ja: een paar maanden later breekt corona uit en moet je maandenlang dicht. Welkom bij Double MP.
Foto's: Pat Verbruggen
If you’re in trouble
If no-one else can help
And if you can find them,
Then maybe you can call:
The A-Team!
Wie opgroeide in de jaren ’80, neuriet nu ongetwijfeld mee met misschien wel de meest iconische soundtrack die Hollywood ooit geproduceerd heeft. En in Buggenhout, in het gigantische magazijn van eventbureau Double MP, is Hollywood nooit veraf. We lopen er langs een Incatempel, stoppen even bij een paar dinosaurussen, wandelen over het dorpsplein uit Back To The Future, en passeren een Arabisch sprookjeskasteel uit Duizend en één nacht. Alles wat hier staat, kan je uithuren voor pakweg een trouw of bedrijfsfeest, maar ook voor totaalprojecten -van a tot z uitgetekend door bezieler Tom- kan je bij Double MP terecht.
Alles wat hier staat, dateert ook van na 2019 - van nadat een uitslaande brand de vorige generatie decorstukken stuk voor stuk had verwoest. Voor de heropbouw van hun levenswerk hadden Tom en zijn partner Marijke best een A-Team kunnen gebruiken. En in zekere zin hadden ze dat ook. In de vorm van vrienden, familie,en een klein, toegewijd team van medewerkers. Zij hielden Double MP overeind. Want in veel opzichten is dat de kern van dit verhaal: als je mensen correct behandelt en naar waarde schat, zal je in geval van nood kunnen terugvallen op een sterk netwerk waarmee je zelfs de zwaarste stormen kan doorstaan.
21 september 2019. De schrijnwerkerij van Toms nonkel staat in lichterlaaie. Het is een kwestie van tijd vooraleer de brand overslaat naar het gebouw ernaast: het hoofdkwartier van Double MP. “Binnen de kortste keren was alles weg”, vertelt Tom, terwijl hij ons rondleidt in zijn nieuwe magazijn. “De voorraad, de camions, de herinneringen.” Dat nieuwe magazijn, in Buggenhout, heeft hij gekocht op 18 september – amper drie dagen voordien. Met een oppervlakte van 5.500 vierkante meter is het vier keer groter dan het oude gebouw – met een navenant prijskaartje. “Aan het gebouw hing een lening vast van €8.000 per maand, die begon te lopen vanaf 1 oktober. Maar we hadden niets meer. En dan moesten we een beslissing nemen: gaan we nog door, of stoppen we? Diezelfde nacht nog, toen we op onze afbrandende zaak aan het kijken waren, hebben Marijke en ik beslist: we gaan ervoor.”
Maar dat is makkelijker gezegd dan gedaan. Want ook de gemeente heeft te horen gekregen vande brand en die is er volgens Tom niet bepaald rouwig om. Het gebouw ligt namelijk in een gebied waar voor de rest geen industrie aanwezig is, wat een doorn in het oog van de gemeente zou zijn geweest. “Tijdens de brand heeft de gemeente dan maar beslist om alles meteen plat te gooien. En toen het parket en de brandexpert van de verzekering langskwamen, was er niets meer.” Vooral dat laatste is een probleem, want als de expert geen oorzaak kan aanwijzen, betaalt de verzekering niet uit. Opnieuw een financiële aderlating voor Tom en Marijke.
Het avontuur van Double MP begint in 2004, wanneer Tom afstudeert en besluit om in een caféte gaan werken. De storm in het ouderlijk huis –“Je hebt twee diploma’s en nuga je je toekomst vergooien”, aldus Toms moeder - gaat pas liggen wanneer Tom uitlegt waarom: “Ik wou een festival op poten zetten. Ik was altijd al gebeten door muziek en had als eindwerk aan de universiteit een muziekblad opgericht: Music Maestro, Please, waar ook de inspiratie voor de naam Double MP vandaan komt.” Die eerste editie van pOpwijk werd met zowat 7.000 bezoekers meteen een succes. Het festival zou tot 2012 grote namen naar Opwijk halen. En misschien belangrijker: het toverde Toms mama om van scepticus tot grootste fan.
Via pOpwijk ging de bal aan het rollen en werd Double MP geboren. “In eerste instantie bestond het bedrijf vooral in mijn hoofd”, vertelt Tom. “Ik dacht concepten uit en ging de spullen daarna bij andere bedrijven huren.” Het zelf bouwen begon pas later.
Als je door het magazijn loopt, voel je je als een kind in een snoepwinkel. Ons oog valt meteen op een Italiaanse Gelateria in frisse kleuren, die Tom eigenhandig in mekaar heeft getimmerd. “Ongeveer drie weken aan bezig geweest”, legt hij uit. “Uiteindelijk heb je daar niet veel voor nodig: een paar planken, wat verf en enkele vijzen”, vertelt hij met die typische nonchalance die veel handige Harry’s typeert. We vragen hem wat hij gestudeerd heeft om die creaties in mekaar te kunnen zetten.“Ik heb communicatiewetenschappen gestudeerd, en talen”, antwoordt hij droog. “Maar niets van houtbewerking, ofzo. Dat heb ik mezelf een beetje aangeleerd.”
Het is een claim die we bij het passeren van elke zelfgemaakte Eifeltoren en levensechte dinosaurus steeds meer in twijfel trekken. Maar ook de drie medewerkers van Double MP hebben geen technische achtergrond. “Wim heeft hiervoor in de Gamma gewerkt, en Mario was dertig jaar actief in een slagerij”, vertelt Tom ons in de schrijnwerkerij. “Ik geloof in het potentieel van mensen. Ik kijk vooral naar hun ingesteldheid. Alles wat je moet weten, kan je leren on the job. En ik heb ook niet te klagen, integendeel: mijn personeel is super. Ik heb echt supermensen. Ik vind het ook belangrijk om dat uit te spreken. Ons team is een familie op zich.”
Dat menselijke aspect staat centraal in alles wat Tom met zijn onderneming doet. “Da’s ook gewoon de reden waarom je events doet”, legt hij uit. “Er gaat niets boven die instant satisfaction die je krijgt wanneer je mensen gelukkig kan maken met een event dat jij uitgetekend hebt. Daarom ook dat ik zelf creatief bezig wil blijven en niet louter een bestuurlijke rol wil opnemen. Als ik dat wél zoudoen, zou Double MP misschien vijf keer groter zijn. Maar dan is alle fun weg.”
Voor nu gaat het goed met Double MP. “We kunnen onze vaste kosten dekken, onze leningen terugbetalen en zelfs winstcijfers voorleggen.” De vele leningen die Tom en Marijke hebben afgesloten met familie en kennissen, wegen natuurlijk wel op het bedrijf. “Neem nu onze schrijnwerkerij. Daar zagen we nog alles met de hand. In grotere bedrijven gebeurt dat niet meer: daar hebben ze een CNC-machine die de vormen automatisch uitzaagt op basis van de afmetingen die je op voorhand hebt ingegeven. Zo’n grote investering kunnen wij echter niet aan.” Om die reden beschikt Double MP ook niet over een eigen geautomatiseerd barcodesysteem om alle stukken in het magazijn makkelijk terug te vinden. Een goede handgeschreven beschrijving volstaat vooralsnog.
Wat brengt de toekomst voor het bedrijf van Tom en Marijke? “We willen eerst en vooral de mensen terugbetalen die ons geld hebben geleend en die in ons geloofd hebben. Daar zijn we vorig jaar mee begonnen”, aldus Tom. “Dat lukt: we zitten op schema. Daar ben ik blij om.” En de verdere toekomst? “We hebben niet de ambitie om de grootste te worden. We werken graag zoals we nu bezig zijn: we bieden van alles iets aan -traditioneel feestmeubilair; klank- en lichtapparatuur; decorstukken- maar we zijn in niets de grootste, behalve misschien in decoratie. Dat willen we zo houden. Ik wil het contact met mijn mensen behouden. Met een ploeg van 7 zal ik dat nog altijd hebben, maar met 50 werknemers niet meer.”
Wanneer we langs het bureel naar buiten lopen, wijst Tom op een tekst die hij op de deur heeft laten printen. “Deze boodschap heeft ons tijdens die crisisjaren echt rechtgehouden. Er staat: ‘Geef me werk wat bij me past en ik hoef nooit meer te werken.’
